اولین راهپیمایی در فضا

اولین راهپیمایی در فضا

جدهم مارس 1965 ، الکسی لئونوف ، فضانورد روسی از فضاپیمای وسخود که در حال گردش به دور زمین بود ، خارج و در حالیکه با طناب به فضاپیما متصل بود در بیرون از فضاپیما در فضا راهپیمایی کرد .لئونوف در طول راهپیمایی دوازده دقیقه ای خود. . . 

اولین راهپیمایی در فضا

هجدهم مارس 1965 ، الکسی لئونوف ، فضانورد روسی از فضاپیمای وسخود که در حال گردش به دور زمین بود ، خارج و در حالیکه با طناب به فضاپیما متصل بود در بیرون از فضاپیما در فضا راهپیمایی کرد .لئونوف در طول راهپیمایی دوازده دقیقه ای خود این فرصت را پیدا کرد که منظره شگفت انگیز زمین و ستارگان را در وضعیتی متفاوت تماشا کند. سوم ژوئن همان سال نیز ،ادوارد وایت ، نخستین راهپیمایی ایالات متحده را به نمایش گذاشت .راهپیمایی فضایی وی 21 دقیقه طول کشید .همچنین اولین زنی که در فضا راهپیمایی کرد ، زنی از شوروی با نام سوتلاناساویتسکا بود که در سال 1984 در دومین سفر فضایی اش در فضا راه رفت .

الکسی لئونوف متولد سی ام مه 1934 است نخستین انسانی است که اقدام به راهپیمایی فضایی کرده است . وی تیمسار بازنشسته نیروی هوایی روسیه (و شوروی سابق) است. درست قبل از ورود به برنامه فضایی، آلکسی با اسوتلانا پاولوونا ازدواج کرد.

 او یکی از 20 خلبان نیروی هوایی شوروی بود که در سال 1960 به عنوان اولین گروه فضانوردی انتخاب شدند تا در شهرک ستارگان آموزش های لازم فضانوردی را دریافت کنند

لئونوف در طول راه پیمایی اش با طنابی 2 متری به فضاپیما متصل بود .پس از اتمام این راهپیمایی چند دقیقه ای ، لباس او در محیط بی فشار فضا طوری باد کرده بود که قادر نبود دوباره وارد کپسول شود .وی مجبور شد یکی از دریچه های لباسش را باز کند و کمی از فشار داخل لباس بکاهد تا جمع شود ، با این اوصاف او بازهم به زحمت توانست دوباره وارد کپسول شود .لئونوف به منظور آمادگی برای این مأموریت ، 8 ماه آموزش های سخت بی وزنی را پشت سر گذاشته بود .

فضانوردان برای انجام این راهپیمایی‌ها قبل از آغاز ماموریت ماه‌ها به تمرینات سخت و طاقت فرسا در شرایط خلا می‌پردازند تا در ماموریت اصلی بتوانند به خوبی با محیط تطبیق پیدا کرده و ماموریت را با موفقیت به اتمام برسانند. برای مثال هفت فضانوردی که روز چهارشنبه توسط فضاپیمای آتلانتیس به منظور تعمیر تلسکوپ فضایی هابل زمین را ترک کرده‌اند ماهها قبل از آغاز سفر در بزرگترین استخر مسقف جهان در مرکز فضایی جو هانسون ناسا واقع در هیوستون به تمرین پرداختند. این استخر 23 میلیون لیتری شرایط خلا را مشابه خلا موجود در فضا برای فضانوردان به وجود آورده و در این شرایط تمرینهای مختلف برای نصب انواع تجهیزات در زمان تعیین شده شکل خواهد گرفت.

فضاپیمای واسخود-۲ با رمز پرواز «الماس» از پایگاه فضایی بایکونور به فضا پرتاب شد. فرمانده پرواز پاول بلیایف و ناوبر آن آلکسی لئونوف بود.. خود آلکسی درباره این لحظات می‌گوید:^[۲] وقتی از فضاپیما خارج شدم بر فراز دریای مدیترانه بودیم. سرم را که بالا بردم منظره‌ای بسیار گسترده در مقابل چشمانم ظاهر شد، انگار به یک نقشه غول‌آسا و رنگارنگ نگاه می‌کردم. در سمت چپ یونان و ایتالیا، روبرویم شبه جزیره کریمه، و سمت راستم کوه‌های پوشیده از برف منطقه قفقاز و رود ولگا را می‌دیدم. پس از لحظات پرهیجان اولیه، حواسم را متمرکز کردم و به مرکز کنترل گفتم که حالم خیلی خوب است. سپس با یک حرکت کوچک خودم را از محفظه هوایی دور کردم، درست مثل شناگری که برای نخستین بار از کناره استخر دور می‌شود… من در فضای بیکران راهپیمایی می‌کردم، اولین انسانی بودم که چنین تجربه‌ای می‌داشت… شعف و هیجان آن لحظه‌ها را با هیچ حسی در زندگی نمی‌توان مقایسه کرد. از طرفی مانند یک مورچه در برابر عظمت کیهان احساس ناچیز بودن می‌کردم، و از طرف دیگر احساس قدرت عجیبی در من موج می‌زد. اراده و دانش انسان بود که مرا بر فراز کره زمین قرار داده بود، احساس می‌کردم نماینده نوع بشر هستم. شدت این احساسات متناقض کاملا مرا مسخ کرده بود.

 دومین سفر لئونوف به فضا مانند اولین تجربه اش شگفت انگیز بود .او فرمانده سایوز -19 در مأموریت سایوز _ آپولو ( اولین مأموریت فضایی مشترک بین ایلات متحده و شوروی ) بود .

هنر نقاشی لئونوف را باید به سایر توانایی های وی افزود . وی عضو فرهنگستان هنری روسیه است. لئونوف در تمام ماموریت‌های فضایی‌اش، به همراه خود مداد رنگی و مداد شمعی به مدار زمین می‌برده و صحنه‌هایی را که از فضاپیما می‌دیده نقاشی می‌کرده است. او برای نقاشی در فضا از مداد رنگی و کاغذ استفاده کرده و طرحی از زمین در فضا کشیده است .نقاشی چهره فضانوردان آپولو_18 از دیگر کارهای اوست . وی پس از ماموریت‌های فضایی‌اش، از سال ۱۹۷۶ فرماندهی گروه کیهان‌نوردان شوروی و پس از آن روسیه، مدیریت مرکز آموزش فضانوردان گاگارین، و ویراستاری گاهنامه فضانوردی نپتون را به عهده گرفت. آلکسی لئونوف در سال ۱۹۹۱ بازنشسته شد.

 تنها از سال 1965 تا سال 2001 بالغ بر 45 راهپیمایی فضایی توسط فضانوردان سازمان ناسا شکل گرفته است و از سال 1998 تا سال 2009 در حدود 123 راهپیمایی فضایی به منظور تکمیل و نصب قطعات جدید در ایستگاه فضایی بین المللی به انجام رسیده است. طولانی ترین راهپیمایی فضایی در ایستگاه بین المللی در سال 2001 حدود هشت ساعت و 56 دقیقه به طول انجامیده است و کوتاهترین آن در سال 2004 و تنها 14 دقیقه زمان صرف کرده است.

 الکسی لئونوف در همایش حزب روسیهٔ متحد